Così in una condotta di cose in apparenza fortuite, il grato giovine riconobbe una beneficenza costante del suo buon Angelo, e proruppe in questi accenti: Bonis omnibus per eum repleti sumus (Tob.

 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: * quoniam sequebar bonitatem.

 Quivi sta scritto così: « Ut totus mundus cognoscat eos non esse Papistas, nec bonis operibus quidquam fidere, illorum etiam operum nullum exercent penitus, jejunii loco comessationibus et perpotationibus nocte dieque vacont: ubi pauperibus benigne facere oportebat, eos deglubunt et excoriant; precationes vertunt in juramenta, blasphemias et divini nominis execrationes, idque tam perdite, ut Christus ne ab ipsis quidem Turcis hodie tantopere blasphemetur.

 Quod etiam dicendum {60 [396]} erit de bonis quae post professionem titulo haereditario eis obvenerint.

 Etenim, iuventute malis aut bonis moribus imbuta, bona aut mala ipsa hominum societas fiet.

 Quae quidem omnia socii suppleant bonis exemplis sibi invicem praelucendo, et perfecte generalia christiani officia adempiendo.

 Hinc qua praedicatione verbi Dei, qua bonis libris et scriptis distributis, coniunctis animis et studiis, hostium Ecclesiae machinamentis obsistere alacriter contenditis.