Domine exaudi orationem meam.

 Gesù ci parla egli del fondamento sopra cui vuole stabilita la sua Chiesa? Ebbene egli ci fa sapere che il suo fondamento è {69 [69]} una rocca, una pietra, una montagna incrollabile; sopra questa pietra edificherò la mia Chiesa: Super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam.

 Tu es Petrus, et super hanc petram; aedificabo Ecclesiam meam.

 Auferam vineam meam, et locabo eam aliis agricolis, qui dabunt fructum temporibus suis.

 Gesù Cristo disse a s. Pietro: Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, et portae inferi non praevalebunt adversus eam: Tu sei Pietro, e sopra questa pietra fonderò la mia Chiesa, e le porte dell'inferno non prevaleranno contro di Lei; e le parole del Figliuolo di Dio non cadranno.

 Miei figli, ogni qualvolta noi vedremo disprezzata la religione, temiamo non già per la religione che è eterna come eterno è Iddio di lei autore, ma temiamo per quelle contrade, in cui è avuta in dispregio; perchè loro sovrasta la gran minaccia del Signore, là dove disse: Toglierò la mia vigna, la mia religione dai figli indegni e l'affiderò ad altri coltivatori, i quali daranno frutto a suo tempo: Auferam vineam meam, et locabo eam aliis agricolis, qui dabunt fructum temporibus suis.

 Domine, libera animam meam a labiis iniquis * et a lingua dolosa.

 De profundis clamavi ad te, Domine: * Domine, exaudi vocem meam.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Et secundum multitudinem miserationum tuarum, * dele iniquitatem meam.

 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, * et peccatum meum contra me est semper.

 Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddetur volum in Jerusalem; exaudi orationem meam, ad te omnis caro veniet.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Quadraginta annis proximus fui generationi huic, et dixi: semper hi errant corde, ipsi vero non cognoverunt vias meas, quibus iuravi in ira mea, si introibunt in requiem meam.

 Ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam, introibunt in inferiora terrae, * tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Domine, libera animam meam a labiis iniquis * et a lingua dolosa.

 Domine, exaudi orationem meam.

 De profundis clamavi ad te, Domine: * Domine, exaudi vocem meam.

 Si non humiliter sentiebam, * sed exaltavi animam meam.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Miserere mei: * et exaudi orationen meam.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Domine, probasti me, et cognovisti me: * tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.

 Dissipata sunt ossa nostra secus infernum: * quia ad te, Domine, Domine, oculi mei: in te speravi, non auferas animam meam.

 Periit fuga a me, * et non est qui requirat animam meam.

 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo: * me expectant iusti, donec retribuas mihi.

 Quadraginta annis proximus fui generationi huic et dixi: semper hi errant corde; ipsi vero non cognoverunt vias meas, quibus iuravi in ira mea, si introibunt in requiem meam.

 Quoniam ad te orabo, Domine, * mane exaudies vocem meam.

 Domine, deduc me in iustitia tua, propter inimicos meos, dirige in conspectu tuo viam meam.

 Convertere, Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam.

 Ne quando rapiat ut leo animam meam, * dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.

 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat et conculcet in terra vitam meam, * et gloriata meam in pulvsrem deducat.

 Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam, * et secundum innocentiam meam super me.

 Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? Peccavi, quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quaesieris, non subsistam.

 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me, opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves? Numquid oculi carnei tibi sunt; aut sicut videt homo, et tu videbis? Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris? Et scias, quia nihil impium fecerim, cum sit nemo, qui de manu tua possit eruere.

 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum; loquar in amaritudine animae meae.

 Super aquam refectionis educavit me, * animam meam convertit.

 Ad te, Domine, levavi animam meam, * Deus meus, in te confido, non erubescam.

 Custodi animam meam, et erue me, * non erubescam, quoniam speravi in te.

 Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi ad te, * miserare mei, et exaudi me.

 De profundis clamavi ad te, Domine, * Domine, exaudi vocem meam.

 Dirige, Domine Deus meus, in conspectu tuo viam meam.

 Ego dixi: Domine, miserere mei: sana animam meam, quia peccavi tibi.

 Haec recordatus sum, et effudi in me animam meam: quoniam transibo in locum tabernacoli admirabilis, usque ad domum Dei.

 Ubi est ergo nunc praestolatio mea? Et patientiam meam quis considerat?.

 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, * et peccatum meum contra me est semper.

 Tu autem eruisti animam meam, ut non periret: proiecisti post tergum tuum omnia peccata mea.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Te decet hymnus, Deus, in Sion: et tibi reddetur votum in Jerusalem: exaudi orationem meam: ad Te omnis caro veniet.

 Delictum meum tibi cognitum feci; * et iniustitiam meam non abscondi.

 Dixi: Confitebor adversum me iniustitiam meam Domino: * et tu remisisti impietatem peccati mei.

 Domine, exaudi orationem meam: * et clamor meus ad te veniat.

 Domine, exaudi orationem meam, auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua: * exaudi me in tua iustitia.

 Notam fac mihi viam, in qua ambulem, * quia ad te levavi animam meam.

 Educes de tribulatione animam meam: * et in misericordia tua disperdes inimicos meos.

 Et perdes omnes qui tribulant animam meam,* quoniam ego servus tuus sum.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Domine, esaudi orationem meam.

 Domine, exaudi orationem meam;.

 Judica me, Deus, et discerne causam meam de gente non sancta: ab nomine iniquo et doloso erue me.

 R. Et introibo ad Altare Dei: ad Deum, qui laetificat juventutem meam.

 I cattolici soltanto riconoscono Gesù Cristo per capo invisibile, e per capo visibile il sommo Pontefice successore di s. Pietro, stabilito dal medesimo Salvatore a governare la Chiesa come suo vicario sopra la terra: tu es Petrus et super hanc petram oedificabo Ecclesiam meam; Matt. 16, 18.

 Dal canto mio non cesserò di unire le povere mie preghiere a quelle dei Salesiani e de giovanetti loro affidati, e domanderò ogni giorno al Signore che si degni di spandere sopra la S.V. e sopra i suoi parenti le più elette benedizioni nella vita presente, e che le conceda un premio distinto nella vita futura, secondo queste sue divine parole: "Io non toglierò la mia misericordia a chi edificherà la Casa al mio nome, e gli stabilirò un trono nel regno sempiterno: Misericordiam meam non auferam ab eo; et stabiliam thronum regni eius usque in sempiternum".

 Quadraginta annis proximus fui generationi huic, et dixi: semper hi errant corde, ipsi vero non cognoverunt vias meas, quibus iuravi in ira mea, si introibunt in requiem meam.

 Ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam, introibunt in inferiora terrae, * tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Domine, libera animam meam a labiis iniquis * et a lingua dolosa.

 Domine, exaudi orationem meam.

 De profundis clamavi ad te, Domine: * Domine, exaudi vocem meam.

 Si non humiliter sentiebam, * sed exaltavi animam meam.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Miserere mei: * et exaudi orationen meam.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Domine, probasti me, et cognovisti me: * tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.

 Dissipata sunt ossa nostra secus infernum: * quia ad te, Domine, Domine, oculi mei: in te speravi, non auferas animam meam.

 Periit fuga a me, * et non est qui requirat animam meam.

 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo: * me expectant iusti, donec retribuas mihi.

 R. Et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam.

 Quadraginta annis proximus fui generationi huic et dixi: semper hi errant corde; ipsi vero non cognoverunt vias meas, quibus iuravi in ira mea, si introibunt in requiem meam.

 Quoniam ad te orabo, Domine, * mane exaudies vocem meam.

 Domine, deduc me in iustitia tua, propter inimicos meos, dirige in conspectu tuo viam meam.

 Convertere, Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam.

 Ne quando rapiat ut leo animam meam, * dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.

 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat et conculcet in terra vitam meam, * et gloriata meam in pulvsrem deducat.

 Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam, * et secundum innocentiam meam super me.

 Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? Peccavi, quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quaesieris, non subsistam.

 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me, opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves? Numquid oculi carnei tibi sunt; aut sicut videt homo, et tu videbis? Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, ut quaeras {327 [505]} iniquitatem meam et peccatum meum scruteris? Et scias, quia nihil impium fecerim, cum sit nemo, qui de manu tua possit eruere.

 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum; loquar in amaritudine animae meae.

 Super aquam refectionis educavit me, * animam meam convertit.

 Ad te, Domine, levavi animam meam, * Deus meus, in te confido, non erubescam.

 Custodi animam meam, et erue me, * non erubescam, quoniam speravi in te.

 Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi ad te, * miserare mei, et exaudi me.

 De profundis clamavi ad te, Domine, * Domine, exaudi vocem meam.

 Dirige, Domine Deus meus, in conspectu tuo viam meam.

 Ego dixi: Domine, miserere mei: sana animam meam, quia peccavi tibi.

 Haec recordatus sum, et effudi in me animam meam: quoniam transibo in locum tabernacoli admirabilis, usque ad domum Dei.

 Ubi est ergo nunc praestolatio mea? Et patientiam meam quis considerat?.

 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, * et peccatum meum contra me est semper.

 Tu autem eruisti animam meam, ut non periret: proiecisti post tergum tuum omnia peccata mea.

 Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddetur votum in Ierusalem: exaudi orationem meam; ad te omnis caro veniet.

 Delictum meum tibi cognitum feci; * et iniustitiam meam non abscondi.

 Dixi: Confitebor adversum me iniustitiam meam Domino: * et tu remisisti impietatem peccati mei.

 Domine, exaudi orationem meam: * et clamor meus ad te veniat.

 Domine, exaudi orationem meam, auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua: * exaudi me in tua iustitia.

 Notam fac mihi viam, in qua ambulem, * quia ad te levavi animam meam.

 Educes de tribulatione animam meam: * et in misericordia tua disperdes inimicos meos;.

 Et perdes omnes qui tribulant animam meam,* quoniam ego servus tuus sum.

 Domine, exaudi orationem meam.

 Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, et portae inferi non praevalebunt adversus eam.

 Tu es Petrus et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam.

 Loro comanda ancora che creino altri sacerdoti muniti dello stesso potere, e così gli uni agli altri si succedano sino alla fine del mondo, affinchè Egli dal loro ministero moltiplicato in tutti i tempi ed in tutti i luoghi possa unirsi con tutte le anime, e in esse trovare le sue delizie; hoc facite in meam commemorationem: fate questo in memoria di me.

 Gesù alla sera della vigilia di sua morte celebrò coi suoi apostoli la prima Messa, con ordine che fosse rinnovata sino alla fine del mondo: Hoc facite in meam {63 [315]} commemorationem.

 Deus, in adiutorium meam intende.