Sic Christus inter Passionis suæ merita clamat, et clamando vulnerat ut ad merita recurramus.

 Et hoc corroboraret similitudinem nostram; nam ibi Christus, sicut cervus cujus incipiunt cornua erumpere, habet ea sanguine madida et tenera ut non audeat in publicum venire, sic Christus tempore Passionis habebat gloriam sanguine tinctam et teneram..

 Vet. et Novi Testamenti afferenda est, tomo 4; et citatur a D. Thoma, in illa verba: Tuam ipsius animam gladius pertransibit, ubi per gladium intelligit tentationem et dubitationem de Christi Divinitate tempore Passionis; quam dubitationem ait fuisse transeuntem, non inhaerentem: «Sicut,» inquit, «gladius pertransiens juxta hominem timorem facit, non percutit, sic dubitatio non sedit in animo Virginis, sed pertransiit velut per umbram.» Exornanda similitudo: si homo impenetrabili chalibe vel adamante armatus impetatur ense, ictus in cassum fertur, non enim penetrat sed elabitur circa thoracem, il coule, il glisse.

 Et post Resurrectionem voluit memoriam celeberrimam fieri hujus Passionis in Ecclesia militante et triumphante: hic in Eucharistia: Mortem Domini annunciabitis; ibi in stigmatibus quæ servat..

 Inter præcipua desideria Christi et cordis ejus pressuras, illa maxima fuit quam ipse exprimit, Luc. 12: Ignem veni mittere in mundum, et quid volo nisi [291] ut accendatur? Baptismo autem habeo baptizari, et quomodo coarctor usque dum perficiatur? Ignis charitatis per baptismum Passionis accenditur, et baptismus Passionis igne charitatis perficitur.

 Horum conscia, Ecclesia frequentissimam Domini Passionis memoriam excitat quotidie, in templis, in viis, ubique; hinc gestamus in collo cruces (Macrina et Vestiana); unumquemque diem Veneris.

 Dicuntur autem peccata alia ex infirmitate, alia ex malitia, alia ex ignorantia, non quia in omnibus peccatis non intercedat ignorantia aliqua, id est, inconsideratio (juxta illud Aristotelis: «Omnis peccator ignorans»), et etiam malitia, alioquin non esset peccatum (nam est de essentia [309] peccati ut intercedat aliqua malitia, saltem in causa, et debet esse culpa in ignorantia, seu ignorantia culpabilis), et etiam infirmitas passionis alicujus, vel præteritæ vel præsentis.

 Chrisost., super Mat.: Tortuosi cameli, Gentium animae; acus, Filius Dei, cujus pars subtilis Divinitas, grossior humanitas; per cujus vulnus Passionis ingredimur.

 Cum exarserit in brevi ira ejus, etc., intellige de ira quae in Verbo abbreviato super terram exarsit in die Passionis forsan.