| 01-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome I-Les Controverses.html |
| A001001155 |
Eusebe, in Chronico anni 44: Petrus, natione [282] Galilæus, Christianorum Pontifex primus, cum primum Antiochenam Ecclesiam fundasset, Romam proficiscitur; ubi Evangelium prædicans 25 annis, ejusdem urbis Episcopus perseverat.. |
||||||||
| A001001174 |
Eusebe, in Chronico: Petrus, natione Galilæus, Christianorum [282] Pontifex primus, cum primum Antiochensem Ecclesiam fundasset, Romam proficiscitur; ubi Evangelium prædicans, viginti quinque annis ejusdem urbis Episcopus perseverat.. |
||||||||
| A001001242 |
Summus omnium præsulum Pontifex. |
||||||||
| A001001251 |
Summus Pontifex. |
||||||||
| A001001380 |
Dum Agapitus, sanctæ Romanæ Ecclesiæ Pontifex, dict saint Gregoire, ad Justinianum principem proficisceretur in Græciarum partibus, [322] propinqui cujusdam muti et claudi obtulerunt eum Agapito curandum, dicentes se, in virtute Dei, ex auctoritate Petri, fixam salutis illius spem habere. Voila la creance de ces bonnes gens; ilz tenoyent le Pape pour successeur en l'authorité de saint Pierre, et partant quil avoyt quelque eminente authorité: un de vos ministres les eust tenuz pour superstitieux, l'Eglise Catholique eust tousjours dict, comm'elle faict maintenant, que leur creance estoit juste. |
| 07-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome VII-Vol.1-Sermons.html |
| A007000508 |
2 Par., c. 19: Pontifex vester in iis quæ ad Deum pertinent, præsidebit; au Deut., 17: Qui autem superbierit, nolens obedire sacerdotis imperio, judicis sententia moriatur. |
||
| A007000786 |
19: Pontifex vester in iis quæ ad Deum pertinent, præsidebit. |
| 08-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome VIII-Vol.2-Sermons.html |
| A008001189 |
Unde Pontifex antiquus tam ornatus procedebat; et campanulæ granatis. |
||||||
| A008002102 |
Et dicitur etiam Cathedra Petri, quia Petrus Apostolorum caput, ut ejus successores Episcoporum, «ut capite constituto schismatis tollatur occasio;» quemadmodum in antiqua Lege erat unus Pontifex, et omnia in figuris contingebant illis.. |
||||||
| A008002105 |
Hoc autem a seipso non dixit, sed cum esset Pontifex anni illius, prophetavit; Jo. II. Unde Scribæ et Pharisei in cathedra Moysi, id est, authoritate Moysis cathedras, docentes, non errant. |
||||||
| A008002106 |
15: Visum Spiritui Sancto et nobis; quasi Spiritus Sanctus esset invisibilis Concilii totius Pontifex. |
| 11-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XI-Vol.1-Lettres.html |
| A011001114 |
Solus Pontifex hac nos conscientia potest solvere; at Pontifex non aliter illi in Bulla canonicatum concessit, quam si ad doctoratum intra annum promoveatur. |
| 13-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XIII-Vol.3-Lettres.html |
| A013000794 |
Sic summum in te Apostolico dignitatis splendorem [72] lætus et gratulabundus veneror, ac demisso in terram vultu, ad pedum oscula prostratus, humillime colo; et si Tuæ Sanctitatis solium ex inferiorum vestimentis erigendum esset, sicut de prima sede Jehu docet Scriptura, festinarem utique, et tollens vestes substernerem pedibus tuis, canerem tuba, atque dicerem: Regnet Paulus Quintus! Vivat Pontifex maximus quem unxit Dominus super Israel Dei!. |
| 17-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XVII-Vol.7-Lettres.html |
| A017002363 |
Illa autem ita proposui quia, si istis servatis, vellet Summus Pontifex eas veri nominis Religionem amplecti, ego nullo negotio rem totam peragerem, eas Regulæ Sancti Augustini subjiciendo, et ad clausuram secundum Concilii Tridentini placita reducendo.. |
| 22-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XXII-Vol.1-Opuscules.html |
| A022000681 |
Id vero incommodum et periculosum iter Romanum per Anconitanam plagam vel maxime fecerat quod Gregorius XIIII, Pontifex, longo ac ancipiti morbo diu vexatus, humanis nuantium remiserat; quod ingredientibus nobis Anconam certa denunciatione primum cognovimus. |
| 23-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XXIII-Vol.2-Opuscules.html |
| A023000693 |
Adeo verum est quod Tertullianus scripsit: «Varie diabolus semulatus est veritatem; affectavit illam aliquando defendendo concutere.» Eodem namque modo inferunt isti: Quia fides justificat, ergo charitatem non justificare; quia Christi justitia nobis imputatur, ergo nullam in nobis esse justitiam; quia Christus nobis meruit, ergo nulla in nobis esse merita; quia Christus est summus Pontifex, ergo nullum in Ecclesia esse summum Christi vicarium Pontificem; quia Christus mediator redemptionis unicus est, ergo nullum esse mediatorem intercessionis; quia Christus nobis jejunavit, ergo jejunare nos non debere; denique, ne singula persequamur, quia Sacramentum est signum, ergo nullam rem esse in Sacramento. |
||||||||||
| A023000694 |
At apud eruditos, et sive in theologia, sive in logica melius versatos, sunt ista omnino ridicula; sciunt enim sic potius e contrario argumentari nos debere: Quia fides justificat, ergo multo magis charitatem justificare, sine qua fides mortua est; quia Christi justitia nobis imputatur, ergo realem et veram justitiam in nobis effici et procreari; quia Christus nobis meruit, ergo in nobis esse merita, quae meritis Christi nobis sunt comparata; quia Christus est summus Pontifex, ergo inter eos qui ejus vices interim gerunt, unum debere esse summum Pontificem; quia Christus mediator redemptionis unicus est, ergo multos esse posse et debere mediatores intercessionis, qui nobiscum ab eo pro nobis petant, ut redemptionis supe pretium et efficaciam nobis applicet; quia Christus nobis jejunavit, ergo multo magis nos, ad ejus exemplum et imitationem, jejunare oportere; quia Christus resurrexit et ad caelos ascendit, ergo nos, si non tantum fideles, sed etiam electi erimus, et resurrecturos et ad caelum ascensuros, quo modo Paulus ad Thessalonicenses argumentatur; denique, quia in Sacramento signum est, ergo rem quoque ipsam significatam adesse debere. |
||||||||||
| A023001085 |
Quintum characterem habent haeretici, Apostolicae Sedis contemptum, in quo sane excellit Lutherus prae caeteris; nam is, quodam loco, postquam omnia quae fiunt contra Ecclesiam Romanam, ad Dei gloriam pertinere dixit: «Cum autem,» inquit, «et ego unus sim de antipapis, revelatione divina ad hoc vocatus, ut dissipem et perdam et destruam regnum illud [maledictionis] cupide et habenter illo fungor officio, sicut hactenus feci.» Sed et alibi, cum defendit bellum contra Turcas esse illicitum: «Quanto rectius...,» inquit, «faceremus, si idolo Romano Caesar et Principes modum ponerent... perditionis animarum! nam, [144] ut ego prophetem semel, licet non audiar, quod scio, nisi Romanus Pontifex redigatur in ordinem, actum est de omni re Christiana;... nihil, nisi peccatum et perditionem, Papatus operari potest... Qui habet aures audiendi, audiat, et a bello Turcico abstineat, donec Papae nomen sub caelo valeat. |
||||||||||
| A023001672 |
Subscribet ipsa etiam Roma, et amplissimus atque augustissimus Illustrissimorum Cardinalium consessus, qui tentatam, exploratam testatamque cum lachrymis gaudii et exultationis ab ipso Summo Pontifice Clemente VIII Salesii nostri prudentiam et eruditionem in publico examine admirati, dignissimum omnes ore uno pronunclaverunt [257], quem Claudio de Granier, tum Episcopo Gebennensi, anxie id ambienti, etiam invitum, Coadjutorem cum futura successione Summus Pontifex daret, ut beneficium quod alioqui magnum videbatur, non tam personae quam meritis, ipsique Ecclesiae universae datum esse constaret, curante id prae caeteris enixissime, ac favente Cardinale tum Borghesio, nunc Paulo V, Pontifice Opt. |
||||||||||
| A023001724 |
Dominus noster Jesus Christus, qui est sumtnus Pontifex, te absolvat; et ego authoritate ipsius, mihi licet indignissimo concessa, absolvo te in primis ab omni vinculo excommunicationis, in quantum possum et indiges; deinde, ego te absolvo ab omnibus peccatis tuis, in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. |
||||||||||
| A023002229 |
Quibus omnibus animorum aegritudinibus, eximia, qua pollebat, de rebus divinis [352] dicendi ac disserendi virtute, frequentissimis concionibus, privatisque colloquiis, remedium praesentissimum attulit optimus Pontifex, effecitque tandem, ut passim in diaecesi, sed in hac maxime civitate, haereses haereticorumque nomen, infame, horrendum ac abominandum omnibus videretur et esset. |
| 24-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XXIV-Vol.3-Opuscules.html |
| A024002834 |
Cum enim, ut magnus Nazianzenorum [292] Pontifex Gregorius dixit, Episcopi sint pictores virtutis, rei præclarissimæ, remque tam excellentem verbis ac operibus concinné, et quoad fieri potest, exacte pingere debeant, non dubito quin in nostri clarissimi et spectatissimi Juvenalis vita, justitiæ christianæ, hoc est omnium virtutum omnibus numeris absolutam imaginem conspecturi simus.. |
||
| A024003740 |
Clemens VIII, Ecclesiæ Catholicæ Pontifex maximus, motu proprio, Franciscum de Sales, Ecclesiæ Gebennensis Præpositum, Domui Thononiensi Sacratissimæ Virginis Compatientis, non ita pridem, adscripsit et præfecit.. |
| 25-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XXV-Vol.4-Opuscules.html |
| A025003510 |
Cum autem Congregatio dictarum mulierum humillima supplicatione a Sancta Sede Apostolica postularet, ut etiam in Monasterium conversa et erecta, nihilo magis propterea teneretur ad recitandas Horas canonicas Officii quod magnum appellatur, quam antea tenebatur; sed placeret dicts Sanctae Sedi Apostolicae illi indulgere, ut Sorores erecti Monasterii Officium parvum Beatissimae Virginis Mariae in choro, serio, graviter, lente, devote ac rehgiose quotidie, ut antea solebant, recitando, [512] ab alia Officii recitandi obligatione liberae et exemptae remanerent; idem Summus Pontifex illis hoc privilegium ad septennium benigne indulsit, vivae vocis oraculo asseverans se postea, si in humanis maneret, in perpetuum illud ipsum privilegium facile daturum (teste R. P. Don Justo Guerino, Praeposito Clericorum regularium Sancti Pauli Taurini, qui tunc rem istam urgebat); sin vero ab humanis excederet, successorem suum id etiam libenter facturum; quia vero res minus antea usitata fuerat, nolle se initio et primo obtutu in perpetuum concedere.. |
||
| A025003511 |
Rationes porro quibus motus fuit dictus Summus Pontifex ut privilegium illud ad tempus daret, et deinceps se in perpetuum dare velle significabat, istae fuerunt:. |